Τα νερά πήγαν & ήρθαν πολλές φορές στο ρινγκ της Χαλκίδας

GLADIATOR'S NIGHT 5 - ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

του Στέφανου Κωνσταντινίδη

Το Gladiator’s Night 5 είχε και με διαφορά τις πιο σκληρές και δυναμικές αναμετρήσεις από όλα τα ελληνικά promotions kickboxing που είδαμε φέτος.

Μπορεί να μην είχε τον μεγάλο star όπως το IRON CHALLENGE 2 τον Μιχάλη Ζαμπίδη, ή μια πολυδιαφημισμένη «κόντρα» όπως το NO LIMITS 13 αυτή του Σταμάτη Μπιτάκου με τον Παύλο Καπλωνη, αλλά είχε από τη μια τους πιο ελπιδοφόρους Έλληνες αθλητές

(έλειπαν κάνα δυο, αφού υπάρχει η κόντρα ΠΟΚ – ΕΟΜΑ) και από την άλλη εννέα Ολλανδούς με εκπληκτική τεχνική κατάρτιση, δύναμη, ταχύτητα και δίψα για τη νίκη που κυρίως τα πόδια & τα γόνατα τους έβγαζαν φωτιές!

Δεν ήταν μόνο ο Andre Manaart που έκανε το χατήρι στον φίλο του Τάσο Τσάλα και έφερε διψασμένους και ψημένους αθλητές. Είναι το επίπεδο προπονήσεων και ο μεγάλος ανταγωνισμός στα γυμναστήρια της Ολλανδίας που με μια απλή γύρα σε αυτά, βρίσκεις δυο-τρεις χούφτες δυνατών παιδιών που μπορούν να φέρουν σε δύσκολη θέση με το παιχνίδι τους ακόμα και τον καλύτερο Έλληνα αθλητή στην κατηγορία του.

Η πρώτη εντύπωση των Ολλανδών στα μάτια μας όταν τους συναντήσαμε στο ξενοδοχείο όπου έμεναν ήταν μάλλον ... αστεία. Είχαν βγάλει τις μπλούζες τους και φορώντας παντόφλες της ... λαϊκής έκαναν ηλιοθεραπεία στον καυτό σαββατιάτικο ήλιο της Χαλκίδας. Κανένας δεν είχε δελτοειδείς και φουσκωμένα δικέφαλα. Οι πλάγιοι κοιλιακοί μυες και το στεγνό στήθος τους, έδειχναν ότι είχαν ρίξει πολύ ιδρώτα στην προπόνηση, με πολλές ταχύτητες στους στόχους, ατελείωτο σκοινάκι και τρέξιμο, χωρίς τα στεροειδή να μονοπωλούν τη διατροφή τους, ακόμα τουλάχιστον. Κλασική ολλανδική, σκληρή προπόνηση και αντίστοιχη διατροφή δηλαδή σε αθλητές έως 20-22 ετών που πρέπει να χτίσουν για το αύριο και όχι ντε και καλά να γίνουν πρωταθλητές από τώρα! Κανένας τους δεν είχε άγχος στο βλέμα του και έδειχναν να απολαμβάνουν τον ελληνικό καιρό που σίγουρα τους θύμιζε διακοπές.

Η ελληνική αποστολή απαρτιζόταν όπως και η ολλανδική από αθλητές από διαφορετικές σχολές. Όλα τα παιδιά της ελληνικής αποστολής ήταν συγκεντρωμένα στο στόχο τους και οι περισσότεροι δεν είχαν όρεξη για πολλές κουβέντες σε σχέση με τους ... «παραλίες» Ολλανδούς. Ήξεραν ότι ο καθένας ξεχωριστά φέρει ένα όνομα στην Ελλάδα και έπρεπε αυτό το όνομα να υπερασπιστούν την επομένη.

Η μεγάλη μέρα ήρθε και η μαχητική διάθεση φάνηκε από το πρωί αφού η άπνοια και η ζέστη του Σαββάτου είχαν μετατραπεί σε αέρα και ψυχρα, λες και ο καιρός της Χαλκίδας φόρεσε και αυτός την πολεμική του εξάρτηση.

Ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται σιγά σιγά κατά τη διάρκεια των pregames και στις 20.00’ άναψαν οι προβολείς για το main event.

Ελλάδα εναντίον Ολλανδίας με εννέα παιχνίδια να φιγουράρουν στην main card του promoter Τάσου Τσάλα. Ας τα πάρουμε λοιπόν ένα ένα. . .

1. Σταύρος Εξακουστίδης VS Κadir Yener (Azer GYM)

Ο Σταύρος ψηνόταν στον πυρετό τρεις ημέρες πριν τον αγώνα και την οριστική απόφαση να δώσει το παρόν την πήρε μαζί με τον προπονητή του Παναγιώτη Δρίνα το Σάββατο το απόγευμα μετά από αρκετά τηλεφωνήματα μεταξύ Δρίνα και Τσάλα. Κάποιοι μάλιστα βιάστηκαν να πουν ότι θα ήταν ότι χειρότερο να ξεκινούσε η αναμέτρηση με ήττα της Ελλάδας. Ο Σταύρος όμως είχε διαφορετική γνώμη και με ένα σκληρό παιχνίδι, χαρακτηριστικό του αγωνιστικού στυλ της σχολής του, κατάφερε και «έσπασε» στα δύο τον Ολλανδό ....... ο οποίος δεν είχε παλμαρέ γεμάτο νίκες, αλλά σίγουρα ήταν πολύ σκληρός με γεμάτα χτυπήματα, αλλά και κατεβασμένα χέρια. Αν δούλευε ο Σταύρος περισσότερο τα ντιρεκτ , όπως του φώναζε η γωνία του θα είχαμε ακόμα πιο γρήγορο Κ.Ο.